Ηρακλεωνάς

Χρυσός σόλιδος που απεικονίζει τον Κωνσταντίνο Γ’ με τον πατέρα του Ηράκλειο και τον ετεροθαλή αδελφό του Ηρακλεωνά.

Διάδοχος του αυτοκράτορα Ηρακλείου, ο Ηρακλεωνάς κάθισε στο βυζαντινό θρόνο ελάχιστους μόνο μήνες του 641, σε ηλικία 15 ετών. Ήταν γιος του Ηρακλείου από τη δεύτερη σύζυγό του και ανιψιά του, Μαρτίνα, μια γυναίκα με ισχυρή προσωπικότητα, η οποία επιχείρησε να συγκεντρώσει την εξουσία στα χέρια της και να παρακάμψει τον πρωτότοκο γιό του Ηρακλείου από την πρώτη του σύζυγο Ευδοκία, τον Κωνσταντίνο Γ’. Μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου Γ’ από φυματίωση, ο 15χρονος Ηρακλεωνάς τον διαδέχεται. Ο λαός τον θεωρεί νόθο γιο του Ηράκλειου, άρα και όχι νόμιμο διάδοχο, αφού ο γάμος του Ηράκλειου με τη Μαρτίνα θεωρείται αιμομικτικός… Εξάλλου, νόμιμος διάδοχος έπρεπε να είναι, σύμφωνα με το τυπικό, ο γιος του Κωνσταντίνου Γ’ και όχι ο ετεροθαλής αδελφός του.

Ο Ηρακλεωνάς και η Μαρτίνα ήρθαν σε σύγκρουση με τη Σύγκλητο, της οποίας ο ρόλος είχε αναβαθμιστεί από τον Ηράκλειο. Μητέρα και γιος κατηγορήθηκαν ότι δολοφόνησαν τον συν-αυτοκράτορα Κωνσταντίνο.

Έτσι μετά από έξι μήνες στην εξουσία ο Ηρακλεωνάς εκθρονίζεται από τον Αρμένιο στρατηγό Βαλεντίνο. Καταδικάστηκαν σε εξορία στη Ρόδο και τιμωρήθηκαν με ακρωτηριασμό. Ο Βαλεντίνος κόβει τη γλώσσα της Μαρτίνας και τη μύτη του Ηρακλεωνά… Ανακηρύσσει αυτοκράτορα τον γιο του Κωνσταντίνου Γ’, τον ενδεκάχρονο Κώνσταντα Β’.