Φιλιππικός Βαρδάνης

Χρυσός σόλιδος που απεικονίζει τον Βαρδάνη Φιλιππικό να πανηγυρίζει τις στρατιωτικές του νίκες.

Ο Φιλιππικός, που το πραγματικό του όνομα ήταν Βαρδάνης, ήταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου από το 711 μέχρι το 713.

Γιος του Αρμένιου πατρικίου Νικηφόρου. Πρωταγωνίστησε στην εξέγερση εναντίον του Ιουστινιανού Β' (που θέλησε να τιμωρήσει την Χερσώνα) και ανέβηκε στο θρόνο με την υποστήριξη του μονοφυσιτικού κόμματος. Ο Πάπας της Ρώμης δεν τον αναγνώρισε ποτέ. Έτσι η θανάτωση του Ιουστινιανού Β’ του Ρινότμητου και του εξάχρονου γιου του, Τιβέριου, από τους άνδρες του Βαρδάνη σηματοδοτεί το τέλος της δυναστείας του Ηρακλείου.

Μετά την άνοδό του απομάκρυνε τον πατριάρχη Κύρο και τοποθέτησε τον Ιωάννη ΣΤ’. Επίσης συγκάλεσε σύνοδο στα ανάκτορα, όπου καταδίκασε την ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδο. Σε εφαρμογή αυτής της απόφασης διέταξε την καταστροφή της εικόνας της Συνόδου που βρισκόταν στα ανάκτορα. Η ενέργεια αυτή θεωρείται από πολλούς ως η αρχή της Εικονομαχίας.

Ταυτόχρονα οι Άραβες εισβάλουν και λεηλατούν τη Σαρδηνία που παραμένει Βυζαντινή αλλά με χαλαρούς δεσμούς με το κέντρο.

Το 712, για να αντιμετωπίσει μια βουλγαρική επιδρομή, μετέφερε τα στρατεύματα του θέματος του Οψικίου. Στα τέλη Μαΐου 713 τα στρατεύματα αυτά επαναστατούν, καταλαμβάνουν την Κωνσταντινούπολη και στις 3 Ιουνίου τυφλώνουν τον Φιλιππικό και στο θρόνο εγκαθιστούν τον Αναστάσιο Β’.

Γενικά, αν και ο Βαρδάνης ανήλθε στο θρόνο ως ένας επιτυχημένος στρατιωτικός, κατά τη σύντομη βασιλεία του έδωσε προτεραιότητα στις θρησκευτικές υποθέσεις. Ήταν μορφωμένος, χαρισματικός, ευφραδής, αλλά αφιέρωσε όμως τη βασιλεία του σε γλέντια και οινοποσίες.