●Σαν σήμερα, στις 23 Οκτωβρίου του 878, εκοιμήθη ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιγνάτιος.

Αριστερά επάνω: Η χειροτονία του Ιγνάτιου, (μικρογραφία από το Χρονικό του Ιωάννη Σκυλίτζη, (Εθνική Βιβλιοθήκη της Ισπανίας, στη Μαδρίτη).

Αριστερά κάτω: Η κοίμηση του Πατριάρχη Ιγνάτιου, (μικρογραφία από το Μηνολόγιο του Βασιλείου του Β', Κωνσταντινούπολη 985, Βιβλιοθήκη του Βατικανού).

Δεξιά: Ψηφιδωτό του Πατριάρχη Ιγνάτιου που βρίσκεται στην Αγιά Σοφιά (βόρειο τύμπανο).

Ο Ιγνάτιος ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από το 846 έως το 858 και από το 867 έως το 878.

Γεννήθηκε το 798 και ήταν γιος του αυτοκράτορα Μιχαήλ Α' Ραγκαβέ και της Προκοπίας. Το κοσμικό του όνομα ήταν Νικήτας. Όταν ο Λέων Ε' ο Αρμένιος εκθρόνισε τον πατέρα του το 813, ο νεαρός Νικήτας ευνουχίστηκε και εκάρη μοναχός. Δέχτηκε το μοναχικό σχήμα σε ηλικία 14 ετών στην Πελοπόννησο. Ίδρυσε τρεις μονές στις Κυκλάδες καθώς και τη μονή του Αρχάγγελου Μιχαήλ (Σταύρου). Μόνασε στα Πριγκιποννήσια, γνωστό τόπο εξορίας μελών βασιλικών οικογενειών και συνδέθηκε με τους κύκλους των Ζηλωτών. Αναδείχθηκε μάλιστα ηγούμενος της Μονής Αρχιστρατήγου (Μιχαήλ) του Ανατέλλοντος.

Μετά το θάνατο του αυτοκράτορα Θεόφιλου και την αποκατάσταση των Εικόνων, η Βασιλομήτωρ Θεοδώρα επέλεξε τον Ιγνάτιο, ως σταθερό αντίπαλο της Εικονομαχίας, για να διαδεχτεί τον Πατριάρχη Μεθόδιο που υποστήριζε τη μετριοπαθή μερίδα. Όταν ο Ιγνάτιος, ως Πατριάρχης πλέον, καθαίρεσε το 853 τον ηγέτη των μετριοπαθών Γρηγόριο Ασβεστά, αρχιεπίσκοπο Συρακουσών, ο τελευταίος απευθύνθηκε στον Πάπα Λέοντα Δ' με κατηγορίες περί αντικανονικότητας της εκλογής του Ιγνάτιου και έτσι εγκαινιάστηκε μια περίοδος διαμάχης μεταξύ των θρόνων Ρώμης και Κωνσταντινούπολης.

Η αυστηρή κριτική του Ιγνάτιου προς τον Καίσαρα Βάρδα, θείο του αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ' και ισχυρό άνδρα μετά την απομάκρυνση της Θεοδώρας από την εξουσία, είχε ως αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για συμμετοχή σε συνωμοσία, να εξαναγκαστεί σε παραίτηση και να εξοριστεί στη νήσο Τερέβινθο. Στη θέση του εξελέγη ο Φώτιος, ο οποίος μέσα σε ελάχιστες μέρες από λαϊκός ανήλθε στις τρεις βαθμίδες της ιεροσύνης. Αρχικά η εκλογή του Φώτιου δεν ενόχλησε τον Ιγνάτιο, όταν όμως ο λόγιος πατριάρχης ήρθε σε αντίθεση με τους Ζηλωτές Στουδίτες, τότε οι υποστηρικτές του Ιγνάτιου απευθύνθηκαν για υποστήριξη στον Πάπα Νικόλαο Α'. Αυτός αρχικά δεν αντέδρασε, εξάλλου είχε αμφισβητηθεί η κανονικότητα της εκλογής και του Ιγνάτιου, αργότερα όμως καταδίκασε τον Φώτιο. Οπωσδήποτε, πίσω από την παπική καταδίκη υπήρχε η αξίωση για το πρωτείο και η προσπάθεια της Ρώμης να αποκτήσει επιρροή στην αρτιγέννητη εκκλησία της Βουλγαρίας.

Το 867 ο Βασίλειος Α' ο Μακεδών δολοφόνησε τον Μιχαήλ Γ' και ανέβηκε στο θρόνο. Επιδιώκοντας τη συμμαχία με τον Νικόλαο Α' και τον Λουδοβίκο Β', αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο Βασίλειος εξόρισε το Φώτιο και αποκατέστησε τον Ιγνάτιο στον πατριαρχικό θρόνο. Μετά την αποκατάστασή του από σύνοδο, στην οποία συμμετείχαν αντιπρόσωποι του Πάπα και θεωρείται από τους Δυτικούς ως η Η' Οικουμενική, ο Ιγνάτιος δεν υποχώρησε στο βουλγαρικό ζήτημα και το 870 η βουλγαρική εκκλησία επανήλθε στη βυζαντινή σφαίρα επιρροής.

Αργότερα ο Ιγνάτιος συμφιλιώθηκε με τον Φώτιο, ο οποίος ανακλήθηκε από την εξορία και ανέλαβε τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών του αυτοκράτορα. Όταν ο Ιγνάτιος πέθανε το 878, ο Φώτιος επανήλθε κανονικά στο θρόνο και συνέβαλε στην αγιοποίηση του προκατόχου του.

Ο Ιγνάτιος υπήρξε υμνογράφος και συνέθεσε διάφορους ασματικούς κανόνες. Θεωρείται άγιος από την Ορθόδοξη και τη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία και μνήμη του τιμάται στις 23 Οκτωβρίου.