Ο σερ Στήβεν Ράνσιμαν |
Ο Στήβεν Ράνσιμαν γεννήθηκε στο Νορθάμπερλαντ. Ο παππούς του ήταν
Λόρδος Ράνσιμαν και ο πατέρας του ο υποκόμης Ράνσιμαν του Ντόξφορντ, ο ίδιος
όμως, ως δευτερότοκος γιος, δεν κληρονόμησε κανέναν από τους οικογενειακούς
τίτλους. Λέγεται ότι σε ηλικία 5 ετών μιλούσε και διάβαζε ελληνικά και λατινικά.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών και των μελετών του έμαθε αρκετές από τις δυτικές
γλώσσες, καθώς και αραβικά, περσικά, τουρκικά, εβραϊκά, συριακά, αρμενικά και
γεωργιανά για τη μελέτη των πηγών της μεσαιωνικής ιστορίας. Το 1921, εισήλθε
στο Trinity College
του Κέμπριτζ, για σπουδές στην ιστορία. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του
άρχισε να ταξιδεύει, εκμεταλλευόμενος την περιουσία που κληρονόμησε από τον
παππού του. Το διάστημα μεταξύ των ετών 1942 με 1945, υπήρξε καθηγητής
βυζαντινής ιστορίας και τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης. Χάρη
στην έρευνα που έκανε την περίοδο αυτή στην Τουρκία, δημοσίευσε το διάστημα
1951 με 1954 σε τρεις τόμους το μνημειώδες έργο του για την ιστορία των
Σταυροφοριών. Στα χρόνια που ακολούθησαν δημοσίευσε πληθώρα έργων για την ιστορία
της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και των γειτόνων του, σε όλο το εύρος από τη Συρία
μέχρι τη Σικελία.
Στην προσωπική του ζωή ο Ράνσιμαν παρέμενε ένας παλιομοδίτης
εκκεντρικός Άγγλος αριστοκράτης, που ασχολούνταν με ιδιαίτερο ενθουσιασμό με
τον αποκρυφισμό. Μνημειώδης είναι ο θαυμασμός που εξέφραζε για την Ορθοδοξία.
Διατηρούσε επίσης στενές σχέσεις με τις κυριότερες αριστοκρατικές οικογένειες
της Ευρώπης. Λίγο καιρό πριν πεθάνει ασπάστηκε την Ορθοδοξία, βαπτιζόμενος στο
Άγιο Όρος. Πέθανε στο
Ράντγουεϊ του Γουόργουικσαϊρ το 2000.
Βραβείο Ράνσιμαν:
Ο σύλλογος Anglo-Hellenic League (σύλλογος για την προώθηση και
παρουσίαση της Ελλάδας στη Μεγάλη Βρετανία) απονέμει κάθε χρόνο τα βραβεία
Ράνσιμαν προς τιμήν του Στήβεν Ράνσιμαν, σε συγγραφείς βιβλίων στην αγγλική
γλώσσα, για βιβλία σχετικά με την Ελλάδα.
Εργογραφία:
●The Emperor Romanus Lecapenus and His Reign
(Ο αυτοκράτορας Ρωμανός Λεκαπηνός και η βασιλεία του, 1929).
●The First Bulgarian Empire
(Η πρώτη βουλγαρική αυτοκρατορία, 1930).
●Byzantine Civilization
(1933) (Βυζαντινός Πολιτισμός ― μτφρ. Δέσποινα Δετζώρτζη, εκδ.
Γαλαξίας-Ερμείας).
●A History of the
Crusades:
--The First Crusade
and the Foundation of the Kingdom of Jerusalem (Η Πρώτη Σταυροφορία και η
ίδρυση του βασιλείου της Ιερουσαλήμ, 1951).
--The Kingdom of
Jerusalem and the Frankish East (Το βασίλειο της Ιερουσαλήμ και η φραγκική
Ανατολή, 1952).
--The Kingdom of Acre
and the Later Crusades (Το βασίλειο της Άκρας και οι ύστερες Σταυροφορίες,
1954).
●The Eastern Schism: A
Study of the Papacy and the Eastern Churches in XIth and XIIth Centuries (Το
Ανατολικό Σχίσμα : Μία σπουδή της Παποσύνης και των Ανατολικών Εκκλησιών κατα
τον ΙΑ΄και ΙΒ΄αιώνα, 1953).
●The Sicilian Vespers:
A History of the Mediterranean World in the Later Thirteenth Century (ΟΙ
Σικελικοί Εσπερινοί : Ιστορία του μεσογειακού κόσμου στα τέλη του ΙΓ΄αιώνα,
1958) ― ελλην.μετάφρ.Άννης Αργυροπούλου-Χίλτεμαν ("Γκοβόστης")
●The White Rajahs
(1960).
●The Fall of
Constantinople 1453 (Η πτώση της Κωνσταντινούπολης 1453, 1965) ―
ελλην.μετάφρ.Ν.Παπαρρόδου ("Μπεργαδής").
●The Great Church in
Captivity (Η Μεγάλη Εκκλησία εν αιχμαλωσία,1968).
●The Last Byzantine
Renaissance (Η τελευταία βυζαντινή αναγέννηση, 1970) ― ελλην.μετάφρ.Λάμπρος
Καμπερίδης ("Δόμος").
●The Orthodox Churches
and the Secular State (Οι Ορθόδοξες Εκκλησίες και το κοσμικό κράτος, 1972).
●Byzantine Style and
Civilization (Βυζαντινό ύφος και πολιτισμός, 1975).
●The Byzantine
Theocracy (Η βυζαντινή θεοκρατία, 1977) ― ελλην.μετάφρ.Ιωσήφ Ροηλίδης
("Δόμος").
●Mistra: Byzantine Capital of the Peloponnese
(Μυστράς, η βυζαντινή πρωτεύουσα της Πελοποννήσου, 1980).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου