Ο Νικόλαος Καναβός ήταν αξιωματούχος της Κωνσταντινούπολης την εποχή
των Αγγέλων, που διακρίθηκε κατά την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους
Σταυροφόρους το 1203-1204.
Λόγω της γενναιότητας που επέδειξε κατά τις πρώτες συγκρούσεις έγινε
ιδιαίτερα δημοφιλής και στη σύγχυση που επικράτησε στις αρχές του 1204 μετά τη
σύγκρουση του Αλεξίου Δ’ με τους Σταυροφόρους, ανακηρύχθηκε από το λαό της
Κωνσταντινούπολης αυτοκράτορας.
Εξελέγη αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας κατά την διάρκεια της
Δ’ Σταυροφορίας, στις 28 Ιανουαρίου του 1204, από συνέλευση της Βυζαντινής
Γερουσίας, ιερέων, καθώς και των κατοίκων της Κωνσταντινούπολης, οι οποίοι ήσαν
σε ευθεία αντίθεση με τους συναυτοκράτορες Ισαάκιο Β’ και Αλέξιο Δ’. Η
αναγόρευσή του έγινε στην Αγιά Σοφιά. Παρ’ όλη όμως την λαϊκή υποστήριξη, δεν
είχε ερείσματα στις ανώτερες τάξεις και μάλιστα ο ίδιος ο Πατριάρχης Ιωάννης Ι’
Καματηρός (1198-1206) χαρακτήρισε την ενέργεια αυτή παράνομη και στασιαστική. Ο
Νικόλαος ήταν νεαρός ευγενής (πιθανώς συγγενής των Αγγέλων Αυτοκρατόρων) ο
οποίος επελέγη έπειτα από τρεις ημέρες έρευνας μεταξύ αριθμού απρόθυμων
υποψηφίων και αρνήθηκε να αποδεχθεί το ύψιστο αυτό αξίωμα. Παρά την επιλογή του
από τον λαό, ουδέποτε αποδέχθηκε την ανάληψη αυτοκρατορικής εξουσίας, και
αναζήτησε άσυλο μέσα στην Αγιά Σοφιά. Ο Αλέξιος Ε’ "Μούρτζουφλος", ο
οποίος είχε εκθρονίσει τους αυτοκράτορες Ισαάκιο Β’ και Αλέξιο Δ’, του
προσέφερε υψηλόβαθμη θέση εντός της δικής του διοίκησης, ωστόσο ο Νικόλαος
απέρριψε με σθεναρότητα τους όρους αυτούς. Στις 8 Φεβρουαρίου, αφότου απέρριψε
αυτοκρατορικό κάλεσμα, ο αυτοκράτορας Νικόλαος Καναβός σύρθηκε εκτός της
εκκλησίας, εντός της οποίας είχε βρει άσυλο, και στραγγαλίστηκε στα περίτεχνα
μαρμάρινα σκαλοπάτια της Αγια Σοφιάς.
Ο Καναβός έμεινε στην ιστορία ως ο διεκδικητής του θρόνου για μια
εβδομάδα (28 Ιανουαρίου-5 Φεβρουαρίου 1204). Ο ιστορικός Νικήτας Χωνιάτης
περιγράφει τον Νικόλαο Καναβό ως έναν αγαθό, ευγενή και ευφυή άνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου