●Σαν σήμερα, στις 31 Ιανουαρίου του 1216, πέθανε ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Θεόδωρος Β’ ο Ειρηνικός.

Μολυβδόβουλλο του Θεόδωρου Ειρηνικού ως «υπάτου των φιλοσόφων», αρχές του 13ου αιώνα. Αριστερά απεικονίζεται η Παναγία Βρεφοκρατούσα Ένθρονη και στο πλάι της ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων και ο Άγιος Θεόδωρος ο Στρατηλάτης. Δεξιά απεικονίζεται η επιγραφή "ΦIΛOCOΦΩN VΠATON H CΦPAΓIC ΓPAΦЄI • • ЄIPHNIΚΟΝ ΘЄOΔΩPON ΤΟΝ ΛЄVITHN".

Ο Θεόδωρος Β’, ο επιλεγόμενος "Ειρηνικός" ήταν γνωστός και ως Κωπάς, Κώπας ή Κουπάς. Έλαβε το 1198 από τον αυτοκράτορα Αλέξιο Γ' Άγγελο το αξίωμα του επί του κανιλείου*, το οποίο διατήρησε σε όλη τη διάρκεια της βασιλείας του τελευταίου, ενώ την ίδια περίοδο έφερε και τον τίτλο του πανσέβαστου σεβαστού. Το 1204, μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους, κατέφυγε στην επικράτεια της Μικράς Ασίας, όπου εκάρη μοναχός.

Μετά το 1209 ανέλαβε χαρτοφύλακας του ανασυγκροτημένου στη Νίκαια-Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως. Την ίδια περίοδο έλαβε από τον αυτοκράτορα Νικαίας, τον Θεόδωρο Α’ Λάσκαρι το τιμητικό αξίωμα του υπάτου των φιλοσόφων.

Στις 28 Σεπτεμβρίου 1214 ο Θεόδωρος Β’ εκλέχθηκε από τη σύνοδο των ιεραρχών πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

Μέχρι την εκλογή του στον Πατριαρχικό θρόνο, είχε παρέλθει χηρεία δεκατριών μηνών, η οποία ακολούθησε το θάνατο του Πατριάρχη Μιχαήλ Δ’.

Η θητεία του στον πατριαρχικό θρόνο χαρακτηρίστηκε από τις αντιλατινικές του θέσεις, σε μια εποχή που χαρακτηριζόταν από την καταπίεση των Λατίνων Κατακτητών της Πόλης προς το ορθόδοξο ποίμνιο.

Στο πλαίσιο αυτών των ιδεολογικών του πεποιθήσεων, ο Θεόδωρος Β΄ (Ειρηνικός) απέστειλε εγκύκλιο επιστολή στους ορθόδοξους κληρικούς της Κωνσταντινούπολης με την οποία ανήγγειλε την εκλογή του στον πατριαρχικό θρόνο και ταυτόχρονα αποκήρυξε όσους προέβαιναν σε αναγνώριση της ανωτερότητας του Πάπα ή του λατινικού πατριαρχείου που ήταν εγκατεστημένο στην Κωνσταντινούπολη.

Ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Θεόδωρος Β΄ (Ειρηνικός) πέθανε στις 31 Ιανουαρίου του έτους 1216. Σώζονται μία σφραγίδα του και δύο επιστολές που του απηύθυνε ο Μιχαήλ Χωνιάτης.

----------------

*Ο Επί του κανικλείου ή Χαρτουλάριος του κανικλείου, ήταν βυζαντινό αξίωμα, από τους υψηλότερους αξιωματούχους του αυτοκράτορα ο οποίος κρατούσε το αυτοκρατορικό μελανοδοχείο και τη πένα, που λεγόταν κανίκλειον, και ήταν υπεύθυνος για αυτό. Το αξίωμα εμφανίζεται για πρώτη φορά τον 9ο αιώνα και κατατασσόταν στα ειδικά αξιώματα σύμφωνα με το Κλητορολόγιον του Θεόφιλου. Ο επί του κανικλείου είχε το αυτοκρατορικό μελανοδοχείο με την πορφυρή μελάνη και επικύρωνε τα αυτοκρατορικά έγραφα ενώ είχε και νομικές αρμοδιότητες. Στις νομικές αρμοδιότητες που είχε παρίσταντο σε δίκες και προσέφερε νομικές συμβουλές, αλλά εξέταζε και υποθέσεις, έδινε την συμβουλή του στους αντίδικους κι αν δεν την εφάρμοζαν την προωθούσε σε δικαστήριο.