 |
Ψηφιδωτό του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου το οποίο βρίσκεται στην Αγιά Σοφιά.
Ένα από τα πρώτα βυζαντινά ψηφιδωτά, ηλικίας περίπου 1.000 ετών. |
Κατά την Ιερατική του διακονία, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ανέπτυξε
όλα τα ψυχικά του χαρίσματα, πύρινο θείο ζήλο και πρωτοφανή ευγλωττία στα
κηρύγματα του. Έσειε και συγκλόνιζε τα πλήθη της Αντιόχειας και συγκινούσε τις
ψυχές τους βαθύτατα. Η φήμη του αυτή έφτασε μέχρι τη Βασιλεύουσα και έτσι, την
15η Δεκεμβρίου του 397, με κοινή ψήφο βασιλιά Αρκαδίου, Κλήρου και λαού,
χειροτονήθηκε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, κάτι που ο ίδιος δεν επεδίωξε
ποτέ. Από την θέση αυτή ο Ιερός Χρυσόστομος, εκτός άλλων, υπήρξε αυστηρός
ασκητής και δεινός ερμηνευτής της Αγίας Γραφής, όπως φαίνεται από τα πολλά
συγγράμματά του (διασώθηκαν 804 ομιλίες του, περίπου). Έργο επίσης του Χρυσοστόμου
είναι και η Θεία Λειτουργία, που τελούμε σχεδόν κάθε Κυριακή, με λίγες μόνο,
από τότε μετατροπές.
Ο ιερός Χρυσόστομος κατά τη διάρκεια της πατριαρχίας του, υπήρξε
αδυσώπητος ελεγκτής κάθε παρανομίας και κακίας. Αυτό όμως έγινε αιτία να
δημιουργήσει φοβερούς εχθρούς, και μάλιστα την ίδια την αυτοκράτειρα Ευδοξία,
επειδή ήλεγχε τις παρανομίες της. Αυτή μάλιστα, σε συνεργασία με τον τότε
Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόφιλο (ενός μοχθηρού και ασεβούς ανθρώπου), συγκάλεσε
σύνοδο (παράνομη) από 36 επισκόπους (όλοι τους πνευματικά ύποπτοι και
δυσαρεστημένοι από τον Άγιο) στο χωριό Δρυς της Χαλκηδόνας και πέτυχε την
καθαίρεση και εξορία του Αγίου σ’ ένα χωριό της Βιθυνίας. Η απόφαση αυτή όμως,
τόσο εξερέθισε τα πλήθη, ώστε αναγκάστηκε η ίδια η Ευδοξία να τον ανακαλέσει
από την εξορία και να τον αποκαταστήσει στο θρόνο με άλλη συνοδική αθωωτική
απόφαση (402). Αλλά λίγο αργότερα, η ασεβής αυτή αυτοκράτειρα, κατάφερε και
πάλι να εξορίσει τον Άγιο (20 Ιουνίου 404) στην Κουκουσό της Αρμενίας και από
κει στα Κόμανα, όπου μετά από πολλές κακουχίες και άλλες ταλαιπωρίες εκοιμήθη
τη 14η Σεπτεμβρίου του 407.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου